Je ziet, ik raak al bijna in vorm,
schrijven in rijm; dat is nu de norm.
Hoewel ik niet vermoed
dat het er veel toe doet.
Krimpen kwam bij ons op bezoek.
Net als Gerard en Wim, maar voor die laatste viel al snel het doek.
Een knie die eigenlijk niet wou,
maar er was een vervanger die wel fluiten zou.

Hier houdt het dichten even op; we gaan over tot de wedstrijd.
In eerste instantie werd er lekker gespeeld en beide teams waren redelijk gelijkwaardig aan elkaar. Helaas maakten we in de verdediging een foutje en hoewel Cheryl nog nooit zo goed was ingespeeld, was deze bal echt onhoudbaar. Maar niet getreurd, wij gingen op jacht naar de gelijkmaker.

Bij de tegenstanders liepen de frustraties wat op en ondanks de soms briljante acties van ons en onze hulptroepen lukte het niet om te scoren. In de rust elkaar nog even opgepept, maar het mocht niet meer baten. Persoonlijk vond ik de tegenstanders steeds fysieker gaan spelen en ze waren het standaard niet eens met de beslissingen die Gerard en/of Charlie namen. Zo ook bij het vermeende tweede doelpunt. We stonden er bij en keken ernaar, de bal werd ècht niet aangeraakt in de cirkel, maar het kostte even voordat we de bal gewoon kop cirkel konden uitnemen.

Om kort te gaan; het was een lekker zonnig dagje.
Dank aan Andrea, Mariétte en Josephine en uiteraard ook aan Gerard, Wim en Charlie.
Beterschap voor alle zieken en gewonden, tot volgend jaar maar weer :)