We speelden uit bij Victoria. 2x achter elkaar en tweede wedstrijd pas tegen Gouda. Hoe zou dat gaan? Zouden we voldoende energie overhouden? 

Alle meiden waren aanwezig en de coaches hadden een ingenieus wisselsysteem bedacht zodat iedereen speelde. 
Bij de eerste wedstrijd deden ze meiden precies wat ze moesten doen. Victoria werd eenvoudig aan de kant gezet. De bal werd goed rond gespeeld en de gaatjes werden gevonden. De keeper van Victoria was niet heel sterk en de ballen vlogen er makkelijk in. 2-10 voor HBR. Een gelijkspel tegen Gouda zou nu voldoende zijn om kampioen te worden. 

De meiden merkten al direct dat dit andere koek was en vooral een betere keeper! We kregen gelijk al een paar mooie kansen maar iedere keer stond de keeper in de weg. Maar ook Gouda kreeg de nodige kansjes, maar de verdediging stond goed en ook onze keeper is goed! Gelukkig scoorden we na 5 minuten de 1-0 en 10 minuten later ook de 2-0. Maar spannend werd het wel want de meiden werden moe. Het tempo ging omlaag. Gouda kwam steeds vaker gevaarlijk onze cirkel in. En ja hoor daar viel de 2-1, het werd spannend in de laatste 10 minuten. Gouda bleef tot het laatste moment druk zetten, de bal ging er gelukkig iedere keer net niet in. De coaches en alle meegekomen supporters moedigden de meiden aan vol te houden in de laatste minuten. Gouda sleepte er in de zoemer nog net een strafcorner uit. Maar we waren Kampioen! De strafcorner mislukte, bal schoot door. De meiden juichten.

Kampioen! Toch fijn om je directe tegenstander om het kampioenschap ook echt te verslaan.